Lokrum je ostvo u Jadranskom moru u dubrovačkom akvatorijumu.
Severoistočna obala je niska i pogodna za pristajanje malih čamaca, dok je jugozapadna obala strma i nepristupačna. Na istočnoj obali nalazi se mala lučica Portoć prilagođena prihvatanju manjih izletničkih brodića, a na južnom delu se nalazi dvorac, napušteni benediktinski samostan.
Lokrum, koji je omiljeno izletište domaćih i stranih turista, zaštićeni je park prirode. Ima blagu klimu i bujnu meditransku vegetaciju. Na Lokrumu se nalazi i botanička bašta.
Lokrum ulazi u istoriju 1023. godine kada su dubrovački nadbiskup Vital i gradsko plemstvom poklonili svojim sugrađanima, svešteniku Lavu i benediktincu Petru, čitavo ostrvo Lokrum da na njemu sagrade samostan i nesmetano ga poseduju. Od tih dana započinje dokumentovano razdoblje istorije ostrva.
Na Lokrumu se, prema predanju, 1191. godine iskrcao engleski kralj Ričard I Lavlje Srce, zatečen olujom na povratku iz Trećeg krstaškog rata.
Od nekoliko crkvica sačuvane su crkvica Naveštenja i kapela Sv. Vlaha iz 1557. godine.
Lokrum je 1859. godine kupio nadvojvoda Habsburški, Maksimilijan I. Kasnije su se menjivali vlasnici, a među poznatijima je bio i austrijskiprestolonaslednik Rudolf.
Na najvišem vrhu Lokruma nalazi se utvrda Fort Rojal, koja je sagrađena po Napoleonovoj naredbi maršalu Marmonu 1806. godine, odmah nakon što je Dubrovnik zauzet na prevaru. Utvrdu je kasnije koristila i austrijska vojska, koja je 1830. godine izvela znatnu dogradnju.
